şahsen o mimarlardan biri olarak kendimi çok kibirli görürüm. gördüğüm her yerde insanları aşağılar, böcek misali ezerim. o küçük tasarlanmamış dünyalarına başına yıkarım. yani öyle böyle değilim anlayacağınız... şimdi kibirli değilim diyen yalan söyler. açıkçası efendim okurken bütün kampüs bahar şenliklerinde heleleley hebele hübele şeklinde çimlerde otlarken, ben evimde ertesi günkü jürime proje hazırladım. sonra yine okurken tıp fakültesindekiler meclisten dışarı ki, onlar bile eminim daha çok uyuyordur, elalemin götünde pireler bilmem kaçıncı çıkarmasını yaparken ben sıçtın mavisini gördüm her sabah, müezzini uyandırmaya gittim ezan vakti diye. sonra yine okurken bana zaman ayırmıyorsun diyen sevgilim tarafından boynuzlandım şu lanet projeler yüzünden. sonra efendim yine okurken sabahın 9unda derse girdim akşamın 5 inde dersten çıktım, lise hayatıma devam ettim resmen... neyse gençliğim eşek gibi çalışmakla geçiyor, hatta şu anda uykum dağılsın diye kahve molasında bu entrymi yazıyorum. birazdan çizime geri döneceğim. şimdi dağılabilirsiniz.
he son olarak kibir demişken noktalı virgülden sonraki bakınız sözlüğe armağan olsun;(#8964741). hepinizi küçük görüyorum lan mimarım ben!*
