üniversitelerin iki yıllık bölümlerini oluşturan, genellikle meslek lisesi öğrencilerinin tercih ettiği, bitirdikten sonra dikey geçiş sınavı ile 4 yıllık fakültelere geçiş yapma imkanı tanıyan önlisans programları.
meslek yüksekokulu kesinlikle bir öğrencinin, eğitim hayatı boyunca en fazla mutlu olabileceği yerdir. myo da, fakültelerdeki gibi kasıntı tipler, kendini tanrı zanneden hocalar ve küçük dağları ben yarattım zihniyetindeki öğrenciler yoktur. arkadaşlıkların, aşkların en güzeli bir nevi lisenin devamı sayılan, aslında lisedeki deli dolulukla, üniversiteli olmanın getirdiği yeniliklerin harmanlandığı bu çatı altında yaşanır.
myo da fakültelerdeki gibi her koyun kendi bacağından asılır mantığı yoktur. ders seçme gibi bir saçmalık olmadığından iki senenizi aynı insanlarla birlikte geçirirsiniz. kantine indiğinizde herhangi bir masaya çok rahat oturabilirsiniz. kimse kimseye yabancı davranmaz çünkü. ders notları siz istemeden elinize gelir, yoklamaya imza atacak en az 20 arkadaşınız vardır. kopya bile çekebilirsiniz. denilebilir ki meslek yüksekokulu günlerinin en kötü yanı bitmesidir. o iki sene öyle bir geçer ki kendinizi sap gibi kapının önünde bulur, bu mutlulukları bir daha hiçbir zaman yaşamayacak olmanın verdiği hüzün ile hayatın rüzgarında oradan oraya savrulursunuz.
