liberalinden komünistine, dindarından ateistine, sosyalinden yabanına, faşistinden hümanistine velhasılı her kesimden insanın bok attığı anti-otoriter kişi.
doğalmış, doğallıkmış, hayvanilik ve hırpanilik ne ararsan bunlarda. komik olanda eleştirirken güçlü zayıfı yenermiş, sınırlar varmış, halklar varmış, uluslar varmış falan bir sürü mal edebiyatı. insanın doğasında hayvanlık var tamam da; hangi hayvan heykel yapmış, resim çizmiş, senaryo yazıp oynamış.
adına insan denen canlı evrilip, akrabalarından sıyrılalı beri adına sanat denen bir şeyler var bu gezegende. misal dikiş iğnesinin bulunması bir devrim ve onu kullanmak bir sanat.
reddedebilmek, çağdaşlık ve devrimcilik değilse nedir? doğala, doğal olana, doğal sayılana başkaldıran olarak sanatçıdır anarşist. daha özel anlatımla sanatçı denen kişilere baktığımızda hepsinin birer anarşist olduğunu anlamak hiç de zor değildir. düzene başkaldırmak zordur ve bedellerini başkalarına ödetmemek için yalnızlığı gerektirir.
ezcümle olmasalar ne sanat olur, ne de devrim. toplumsal evrim ise sadece bir hayal olarak kalır, asla olmaz, olamaz. diğer bir ifade ile zamanın tarihte düzgün ilermemesini sağlayanlar onlardır hasılı.
başka bir paralel evrene siktirip giderlerse "yeterin ulan" diyerek. üzülür, ağlarsınız. kul köle oldum kurtarın beni diye ortalıkta gezinirsiniz de sizi anlaabilecek tek bir canlıya rastlayamazsınız.
