lisede okurken ben efenim... herkes okur... bizim sınıfta bi cesur hanımabla vardı. herkesin sınıfında vardır bu cesur hanımablalardan. bu hanımabla cesur olduğu kadar sosyaldi de. takdir edersiniz. okuldaki diğer sınıflardan çocuklarla da arası çok iyiydi.. hatta arası yoktu lan. aralarında mesafe yoktu. o kadar yakın, o kadar bitişik, o kadar kaynaşmışlardı yani.
neyse işte bu hanımablanın "kanka"larından biri.. resmen dadandı bizim kıza bir ara. onun sınıfı başka; her tenefüs geliyor bizim sınıfa... efenim kızın saçını çekiyor, yanaklarını sıkıyor, burnuna osuruyor, bacağını çimdikliyor.. bacağı ortada tabi kızın yaz-kış.. bacağının yüzde doksanı ortada. yapı olarak da biraz.. kim kardashian ı andırıyor. zannedersem karakter olarak da andırıyor olmalı ki şubat ayında çorap giymeden süper mini etekle okula gelmekte bir beis görmezdi kendisi.
şimdi buraya kadar okulun geri kalanı olarak bizlerin bi itirazı yok bu duruma tabi. isteyen istediğiyle kanka olsun. isteyen sınıfımıza gelsin rahatlasın, sınıfta koştursunlar, yakalamaç oynasınlar, gerekirse yakalasınlar falan.. umrumuz değil. bize ne. hay hay.
ama kardeşim bu eleman.. kızla her yakınlaştığında ereksiyon oluyordu yahu. bi de yani.. allah daha çok etsin nazar değmesin de.. gözlerden kaçacak gibi değil çocuğun bir kısmı. resmen bütün sınıf farkında elemanın içinde bulunduğu durumun. tenefüste geliyor, sınıfta kızı kovalarken yarım metre önünden başka bişey koşturuyor. sınıfta birsürü bayan. olacak iş mi şimdi?
normalde.. bi sabah ereksiyonu var. biliyoruz. görmezden geliyoruz. ama yani azizim, birinci tenefüs ereksiyonu, ikinci tenefüs ereksiyonu, üçüncü tenefüs ereksiyonu, öğlen tatili ereksiyonu, çıkışta istiklal marşı ereksiyonu... istiklal marşı lan. yuh lan. oha.
gel zaman git zaman bizim midemiz bulanmaya başladı abi. çocuk sınıfa gelir gelmez sınıfın yüzde sekseni dışarı çıkıyordu artık. kalmak durumunda olanlar da gözleri yerde, cilveleşmenin neticesini bekliyorlardı. belki de; "lan bugün çocuk dayanamıcak sikcek kızı bence. şahit olalım. her zaman denk gelmez. bakarsın biz de arada kaynarız la" diye bi beklentileri vardı bilmiyorum. ben sınıfta çok durmadığım için.. vallahi bak. ne işim olur olm.
birgün artık.. burama geldi.. burama burama. yukarıya yahu. heh.. burama geldi. dayanamadım, sınıfta bunlar "koşmaca-yakalamaca-oturtmaca-kıpraşma lanmaca-aç aç biraz dahamaca" oynarken müdahale ettim:
+ osman yeter her gün her gün bu ne yahu?
- ne ne lan? ha... şeyi diyosun.
+ he şeyi diyorum. pek de şey diip haksızlık etme istersen bu saatten sonra. onun da bi adı var. üzülüyo bak. isyan bayrağını çekti.
^ ay ne diosunuz yhaaa? osman ne demek istio şimdi bu?
- yok bişey duygucum. olm sus ayıp oluyo.
+ siktir git lan! ayıp oluyomuş. burda bu kadar insana ayıp olmuyo mu peki?
- eeehh.. şey..
+ hayır bi de o değil nasıl dayanıyosun güzelim her tenefüs? zor olmuyo mu? çekilecek şey mi?
^ ne saçmalıyosun kızım sen yhaa? ay hiçbişi anlamadım ben?
+ çeksin kurtulsun diyorum duygucum. burnumuza girecek lan! tövbe bismillah.. bana dönme git.. öte git.
bu en sonki cümleyi takiben sınıfın da on dakika kadar kopmasından sonra çocuk bi daha sınıfa gelmedi. biz de mutlu mesut şekilde eski sakin tenefüslerimizi sürdürdük. kardeş kardeş oturduk sınıflarımızda. işte beslenme çantalarımızı açtık. sandviçlerimizi yedik. ödevlerimizi yaptık. bilmeceler sorduk birbirimize.. konumuz mevsimler... sonbahar ayları... eylül ekim kasım... vesair.
o yüzden ben derim ki etek boyunu ayarlarken çok fantastik akımlara kaptırmayın kendinizi. hele böyle.. dolgun molgunsanız maşallah.. daha da yukarı çekiyo vücut eteği biliyo musunuz? yani yazık günah. yani hepimize günah. ama her şeyden önce osman a günah. yapmayın etmeyin.
