yazımda direk hedef göstermekten ziyade bu yazıyı nezihe kazancı ve medyada bu mefkurede bulunan ırkçıların yekûnuna ithaf edilmiş olarak farz ediyorum.
hedef olarak göstermiyorum, çünkü din, ahlak, kültür, aile içi öğretilerini bile geçersek, birisini doğrudan hedef olarak gösterip ona saldırmak insan haklarına aykırılık teşkil eden bir durumdur.
ancak medyada önümüze aydın ya da etkin kişiler olarak sunulan bazı kişiler bu insan hakları ihlallerini ırkçılık duygusu üstüne bina edilmiş halde periyodik olarak yapıyor ve halkın nefretlerini üzerilerine celb ediyorlar.
bunun en bariz örneklerinden birini ise 12 şubat 1999'da bir ödül töreninde ahmet kaya'nın izleyicilerce şarkısını okuduğu sırada bunun protestolarla yarıda kesilmesi sonucunda salondakilere kürt realitesini kabul etmeleri teklifinde bulunmuş ve bunun ardından salonda adeta kıyamet kopmuş ve gelen saldırılardan biride "kanal 9 genel yayın yönetmeni nezihe kazancı" dan gelmişti.
nezihe kazancı aynen şu ifadeleri kullanıyordu: "yürekli bir televizyoncu yok mu, size laf söyledi beyler, hepiniz böyle oturacak mısınız bu ifadeyi kullanarak salondakileri ahmet kaya'ya saldırmaları konusunda teşhir ediyordu...
nezihe kazancı ve diğerlerine göre kürt realitesinin kabulünü dahi istemek oturmayıp ayaklanmaya bir karşı duruşa sebep olması gerekiyordu, çünkü kendisine göre kürt realitesini kabul etmek "vatan elden gidiyor" demekti...
vicdanlı türk halkı böyle insanları ekranlarda görmekten esef duyuyor ve utanıyor.medya aracılığıyla yapılan tahrik ve ırkçılığı lanetliyor...
