zamanında söyleyenin hümanizm aşkına gelinerek linç edilmeye kalkıldığına şahit olunan lakin zamanla(özellikle istiklal marşımızın diyarbakır'da ıslıklanmasından sonra) ne denli haklı olduğu kitlelerce anlaşılan sözdür.
tıpkı aysun kayacı bacımızın(!) dağdaki çoban ile oyunun bir olmasına isyanında olduğu gibi...
