Sevgili popom...
Yani sana ne desem azdır. Sen ne muazzam bir uzuvsun. O duruşun, o yürürken gösterdiğin eda, o sallantıların. Bütün bunlar tamamda hele o otururkenki sabrına ne demeli. oturduğun yer küçükte olsa, büyükte olsa sen bazen küçülür sıkış tepiş oraya sığmaya çalışırsın, bazen gel keyfim gel yayılır ve yayıldığın yerde saatlerce kıpırdamadan oturursun...
Sen gerçekten harika ve cok mütenasip bir varlıksın... Kimse senin yerine göz koyamaz... Bizim en göze çarpan tarafımızsın... yürürken kadın veya erkek hiç fark etmez ritmini tutturursan , herkezi kendine hayran bırakırsın. Arkandan gelenler senin ritmine göre başlarını bir sağa bir sola döndürürler ve bundanda zerrece rahatsız olmazlar. Hatta arkanda olmalarından ötürü bu tesadüften müthiş bir zevk alırlar. Gidecekleri yeri unutup senin gideceğin yeri hedef olarak görürler.. O zaman sende öylebir tılsım oluşurki , onları topla arkana fareli köyün kavalcısı gibi al götür dök denize , çıtları çıkmaz... Bundan memnun bile olurlar. Hadi kolay gelsin.. iyisin bu akşam...
