çünkü kazanmak için oturmazlar masaya.
iyilerin hırsları yoktur hayattan ve insanlardan önemli.
önemli olan yanıbaşındakine hayatı ve anlamını gülen yüzü ile yaşatmaktır.
kırılmaktan çok kırmaktan korkarlar çünkü.
hesapsızdırlar.
hesabını tutmadıkları dokunuşları, gülüşleri ve sevgileri kaybettirir onlara.
aslında kaybetmekten çok dokunabilmeyi, gülebilmeyi ve sevebilmeyi umursarlar.
o kadar ki kaybettiklerini dahi farketmezler.
iyiler, kaybettiklerine üzülmek yerine kazandıklarına sevinenlerdir.
iyiler, iyi olmalarını kayıpları olarak alacak hanesine yazmayanlardır.
hayata borçlu kalmak yerine, hayattan alacaklı olmayı tercih edenlerdir.
alacaklılarını değil de borçlularını ağırlarlar iyiler.
ve biraz daha borç vererek uğurlarlar.
