konçerto, günümüzün viyolonsel virtüözü rostropoviçin adına sunulmuş ve ilk olarak onun tarafından seslendirilmiştir.
konçerto esinini rostropoviçin benzersiz müzisyenliğinden alır.
eser bölümleri, birinci ve ikinci bölümler rasında verilen ara dışında birbirine bağlı olarak çalınır. ilk bölüm solistin sunduğu, hafif karakterde, kaygısız bir tema ile açılır. konçertonun genel yapısı içinde bu bölüm, öteki bölümlerin önünde yer alan, geniş soluklu bir öndeyiş gibidir. ikinci bölümünün, tipik bir rus ezgisi olduğunu hemen amlaşılır. bölümün ortalarında, dramatik bir havaya dönüşür ve besteciye özgü anlatım içinde, çelestanın da katıldığı bir sona ulaşır. üçüncü bölüm, başlı başına bir kadanstır ve solo çalgı tarafından sunulur. bölümün ikinci kısmında, ilk bölümün teması yinelenir. aynı tema, enerjik son bölümde de ele alınır, bylece eserin dönüşümlü yapısı da vurgulanmış olur.
