Sene 2003.Karlı bir istanbul günü, yatutarsa* ve ben minibüsteyiz. arkamızdan rüküş giyimli ama kibar* bir kadın binip arka koltuğumuza oturdu. konuşması, diksiyonu, ses tonu çok hoşumuza gitti ve kardeşim bana "öğretmen bence" dedi. kadın arka koltukta yanında oturanlarla konuşmaya başladı ve lafın arasında marmara üniversitesinde öğretim görevlisi olduğunu söyledi. kardeşim de doğru tahmin ettiğini anlayınca bana bakıp gülümsedi.*kadın bundan sonra başladı gençliğe hakaret etmeye *. ne anneler babalar kaldı, ne yetiştiren hocalara kaldı.o andan itibaren ona göre onu çekemiyor kıskanıyordu gençler... bu ara saf ben de o kaliteli kadının gençler hakkında bu şekilde düşünmesine üzülüp tam arkamı dönüp konuşacakken kadın inmek üzere ayağa kalktı. işin garibi gözlerini dikip bana bakmaya başladı ben hala, soğuk beynimi uyuşturmuş olmalı ki, bu bakışı orta yaş üstü kadın, genç kızı beğendi bakıyor şeklinde düşünüp gülümsedim. ama bizim teyze minibüsten indikten sonra kafasını uzatıp bize "zavallılar dedi!!!
işte cinnet geçirdiğim an o andır...bu manyak teyze kızkardeşim bana gülümsediğinde onunla dalga geçtiğimizi düşünmüş. * gençlere ettiği hakaretlerin hepsi de bana ve kardeşimeymiş.ben olayı anlayıp bağırmaya başladığımda minibüs kapıları kapatıp, harekete geçmişti bile. içerdekiler teselli etmeye çalıştılar ama geçmedi sinirim...bunun üzerine kadını bulmak için internette araştırma yaptım ama maalesef bulamadım.3 sene oldu hala hırsım devam ediyor.
