"at the final moment, i cried
i always cry at endings"
bir kabullenmişlik var bu şarkıda, bir farkındalık. bir sabaha başka uyanmak gibi; ama her şey için artık çok geç olması gibi de. hikaye anımsanır, her şeyde ve her yerde aşka inanmasına rağmen hep kaybedenlerin fakir çocuğu, omuzlarında deneyimsizlikleriyle yüzüne kazanan bir gülümseme takar. hikaye sonlanır. ağlatır. kırgınlıklarla, bir karşı duruşla.
