vazgeçtim kömür gibi bakan gözlerini rüyalarıma almaktan.
arabesk cümleler kurup her gece, sabah alaturkalarda kıvırmaktan.
içmekten, ağlamaktan, içmekten, ağlamaktan.
ne pahasına olursa olsun yalnız kalmaktan bu gece vazgeçtim.
duydum ki bir esmere vurulmuş gözlerin, bir çift yeşil göze,
duydum ki bir kıvrak bele sarılmış kolların, bir kaypak dile adanmış kalbin
vazgeçtim ne olursa olsun kendimi siper edip seni kollamaktan.
bil ki; artık peşinsıra yürüyen bi gölge olmayacak kaldırım kenarlarında.
bağışlayan bir çift göz, evde tarhana kokusu olmayacak kapıyı açtığında.
şimdi; ne halin varsa görebilirsin rahatla!
