- Allahtan sonra en çok, insan olarak en birinci sevdiğim sensin... deyip bunu hiç bir şeyin değiştirmeye gücünün yetmeyeceğini,
bazen şımartılmak ya da duymak istediğin için söylediğin "sen beni sevmiyorsun" cümlene karşılık verdiğim cevap bu olmuştur hep....
ben sevdim kızım, çok sevdim...
bir beşerin hayatında yapabileceği ne varsa sevgiye dair olanca gücümle yapmaya çalıştım.
hani bazen dalga geçersin ya benimle, avrupa yakasındaki gülenay'a bile ağlayacak birşeyler bulduğumda "ayyyy anne yakında reklamlarda da ağlayacaksın, onlar gerçek değil film" diye..
sevdim işte...
baktığında insanda saç değil, beden değil, şan değil, şöhret değil, güç ya da acziyet değil ben baktığım insanda yürek görmeyi sevdim.
gidemeyişlerimin suçlusu olsanda zaman zaman, zaman zaman canını acıtsakta,
zaman zaman "galiba benden şanslı çocuk yok bu dünyada" deyip boynuma sarıldığında,
içinden çıkılmaz hallere düştüğümüzde ve dimdik işin içinden çıktığımızda "anne atatürk gibi kadınsın" deyip egomun hacmini kat kat büyüttüğünde,
zaman zaman "allahım benim neden böyle deli bir annem var" deyip isyanları oynasanda, sana;
oyun oynamayı ama insanların gururuyla oynamamayı
kazanmanın ve harcamanın ince çizgileri olduğunu,
kazanmanın zaman, harcamanın saniyeler alabileceğini bunun da en çok insanlar üzerinde etki gösterdiğini,
iyi ile kötünün her an bir biriyle yarıştığını ve nereye el atsan iyinin mutlaka kazanacağını
seni ancak senin kurtaracağını ama gerektiğinde de yeryüzünde oldukça hep yanında olacağımı anlatmaya ve öğretmeye çalıştım hep,
kirli dünyanın kirli sevdalarına kapılma diye, gün gelip dizlerimde ağlamak için değil mutluluğunu anlatmak için yatasın diyedir çabalarım...
yeryüzündeki en büyük servetim en güzel aşkım yaşama sebebim... sinem'deki en kırılgan yanım... dünya sana güzellik yaşatmak için dönsün ve sen o güzellikleri dünyaya her zaman geri verecek kadar onurlu ve güçlü ol....
