benim bir kızım var. babası yok. hayır hayır piç değil, aksine o dünyanın henüz doğmamış en masum şeyi. adı şebnem.
kalem deyince mesela her insanın gözünün önüne farklı kalemler gelir. kiminin rotring, kiminin kurşun kalem. işte şebnem deyince benim gözümde canlanan iki şey var: biri çocukluğumdan beri çok sevdiğim şebnem ferah, diğeri de bu kadına olan hayranlığım sebebiyle ismini şebnem koyacağım kızım..
tabi uzunca bir süre bahsedilince bu şebnemden, artık hayallerde bir ete kemiğe bürünüyor. kalem dediklerinde canlanan şey gibi şebnem deyince birden gözünün önünde dünyalar tatlısı bir kız beliriveriyor. kimsenin hayal etmediği şekilde, sadece sana özel. babasıyla kendini mixleyip ortaya çıkardığın bir melek.
mesela diyorsun gözleri babası gibi olsun. böyle kocaman kocaman, beyazı bembeyaz. hem de tatlı. gözün tatlısı mı olur deme. sen hiç dilini o göze değdirdin mi?
kaşları annesininki gibi şekilli olsun. seyrek, fazla uğraştırmasın kızımı. burnu da annesininkinden. minicik.
ama gamzeleri babasından. çünkü annesinde yok gamze. annesi gamzeleri çok sever. öper onları hep.
inci dişleri de sever annesi. babasınınkinden olsun. kendi dişlerini sevmez pek. babası sevse de..
ne kadar tarif etsem de babası bile benim hayal ettiğim kişiyi hayal edemeyecek. ta ki bu minik dünyaya gelene kadar. yani hiç bir zaman.. farklı bir babadan doğan, hiç şebnem olur mu? aslı olur o ayşe olur, gül olur. ama şebnem olmaz. benim hayalimdeki sevimlilikte hiç olmaz.
her şebnem dinleyişimde, her bebek sevişimde, her anne olmayı isteyişimde, her kocama sarıldığımda düşlediğim ve her düşlediğimde beni mutluluktan havalara uçuran, el değmeden kalbimin köşelerine sakladığım kızım, şimdi bana gözyaşı veriyorsun. her an her dakika, her saniye, aklıma geldiğin an canımı yakıyorsun. yıkılan hayallerimi, kendi ellerimle mahvettiğim hayatımı, kaybettiğim güzellikleri hatırlatıyorsun. ne olur kızım, ben senden başka kız istemiyorum. ne aslı ne ayşe ben şebnem istiyorum. benim hayalimdeki şebnemimi.. ne olursun kızım babanı da al gel olur mu? tut küçücük ellerinle o kocaman elleri, annenin beceriksiz ellerine geri ver. silin gözyaşlarımı ellerinizle. çünkü sizden başka ne bir elim var, ne de başka bir ele ihtiyacım..
