daha önce yaprak dökümü'nün son sezonu için söylediğim 'bu sezon toparlandı, güzel gidiyor' cümlesini, dizinin son iki bölümü sebebiyle aynen geri aldığım dizidir. finale çok az bir zaman kalmasına rağmen, heycan artacağına gittikçe daha da düşüyor. hatta heyecan diye bir olay bile kalmadığı açıkça görülmektedir.
tekinlerin nerdeyse bebekliğine kadar inen flashbacklere hiç gerek yoktu. birdahaki bölümde hayriye'nin ve ali rızan'ın da bebekliğine inilebilir, kendimi şimdiden psikolojik olarak bu duruma hazırlasam iyi olur.
bu bölümde flashbellekler dışında ne gibi bir gelişme oldu diye düşünürsek, sadece oğuz gözlerini açtı. ama burda da öyle heyecan yaratacak bir durum yoktu.
bu bölüm de geçen bölüm gibi bol bol dertleşme sahneleriyle, leyla karakterinin 15 dk.lık düzenli aralıklarla ağlamasıyla, hayriye'nin yine evde çalışan zavallı kadıncağızı azarlamasıyla, kadıncağızın da ona olan üstün sabrına hayran kalmamla bitti.
bu necla karakterine nasıl bir son yazılacak çok merak ediyorum. eğer final bölümünde boşanma davası için dönecekse necla, boşanır sonra tekrar paris'e döner, gül gibi de yaşar gider. şu saatten sonra ona kötü bir son beklemiyorum açıkçası. tabi gökten düşen üç elmadan biri kafasına isabet ederse onu bilemem. ama o zaman da elma'yı ferhunde onun kafasına fırlatmıştır diye hayriye yine ferhunde'ye sarar, dizi bir sezon daha uzar. o yüzden bu yazdığımı da unutun gitsin.
