hüzün kokar, insanı kendisiyle başbaşa bırakır, düşünceler gark eder beynine, bir köşede sessizce sigara dumanı karışır gözlerine. mutsuzluk muydu bunun sebebi, belki evet belki hayır. ama tek ortak nokta kaçtıkları korkular. yüzleşmeye bir türlü cesaret edemediği şeyler. ardından bir ezan sesi soğuk semayı aydınlatır, insanın içini ürperten bir yel eser seher vakti. artık düşlerden uyanma vaktidir. soluduğun havanın ne kokmasını istersen o kokar aslında ama geceleri sadece korkunun buruk tadı damağına yapışır insanın.
