aslında bunların hepsi paranın bitmesine bağlı olaylar. para, sigara, kontör yokken yurda gidip krakerle falan idare etmeyi düşünürken cebinde otobüs bileti parası bile olmadığını fark edip arkadaştan isteme durumuna düşmüştüm. sonra otobüs beklerken arankazandan 20 dakika bedavam olduğunu görünce kuzeni arayıp ağlamıştım. ne bokuma ağlıyorsam, babanı arasana salak. neyse, herkes yaşar herhalde böyle şeyleri. tamam herkes değilse de öğrenciler, yani öğrencilerin çoğu yaşar bence. değilse de böyle avunuyoruz işte bee.
