ne diyarbakır anladı beni, ne de sen
oysa ne çok sevdim ikinizi de bilsen..
evden çıkar gözler senelerdir her sabah gördüğün surları arar, yürürsün gözün her sabah selam verdiğin mahalle esnafını arar, yürürsün burnun o değişik duman kokusunu arar, kulaklar o insanların sedalarını arar, ayakların her sabah bastıkları kaldırımları caddeleri arar,acıkırsın miden meftuneyi, kaburgayı, babaganuçu, ekşili dolmayı arar, sonra benlik toprağı arar, sonra beyin huzuru arar, sonunda da kalbin dostları arar......anlarsın sen diyarbakırda değilsin!!!
