"kekik kokan dağların küçük sert kaya diplerinde, hiç çıkmayacak o sert hırçınlıklarda gökyüzünün melekleri bulutlara göz kırpan papatyalar gibi sevdim seni: ama sen ne yaptın? rüzgarla anlaştın..rüzgar birdenbire fırtına oldu. kopardı seni ve çok çok uzaklara fırlattı. bir nehirde aktın gittin. zehir atıklı bir sanayi kentinin yanıbaşından dökülen suyun oradaki kirli bir söğüt dalına takıldın... keşke seni bulabilsem. o bittiğin hırçın yere tekrar gömebilsem."
uyandım...rüyaydı. bereket versin ki sevgilim yanımdaydı...
ruhumun uykusal dinginliğinde vajinasını dinlendiren, sabah mahmurluğuyla sımsıcak yatağımda o beyaz şuh çarşaf çadırında ak pak sunan, sen güzel dilberim:
hani sevişmeye en uygun anlar vardır. ekmek pişer de kabarır ya. kokusu cigerlerine kadar gelir. işte böyle buğulu bir andır bacak arandaki sıcaklık. zeytinyağında demlenmiş gibi dinlenmiş, uysallaşmış o mabede girmek artık kutsaldır...
+ tık tık.
- kim o?
+ benim sevgilim!
