mukaddesatçı bi söyleme gerek olmayan arızası kendinden menkul bir mevzuattır. basitleştirebilecek bir konudur; çünkü cinsellik iki kişi arasındadır ve o anlarda genelde oturup işin sosyolojik ya da psikolojik durumları düşünülmez.
ne zaman "çok sevdiğim hoşlandığım birine verecem" paranoyası yaşayan birini görsem fındık aklımdan şu sualleri geçiririm. kimi ne zaman ne kadar seveceğiniz kesin mi? ya bekaretini verdiğin adamla bir daha asla beraber olmamak üzere ayrılırsan? ya başka birini daha fazla seversen?
bu toplumda bekaretin tabu olmasının sebebi kızlar değil erkeklerdir. zaten başka toplumda da üzerine bu kadar çok tartışılan, adam öldürülen, utanılan ya da gurur duyulan bir olgu değildir bekaret. erkek çocuk kızlara bakmıyorsa, sevgilisi yoksa acaba bir sorunu mu var diye şüphelenen, hatta bazen elinden tutup geneleve götüren türk aile yapısı bekareti tabu haline getirmiştir.
kız çocuğu hayatını bir zar parçasını korumaya adamak zorunda bırakılırken, erkek çocuğu ne kadar zar bozarsa yücelir. peki o zarları bozulan kızlar birinizin kardeşi, arkadaşı, kızı değil midir? bu ne yaman çelişkidir. orhan veli'nin dediği gibi "sen başkalarında namus ara, kendinde arandı mı küplere bin..."
bu ülke topraklarında büyümüş pek çok erkeğin evleneceği kızın bekaretini önemsemeyeceğini sanmıyorum. hatta evlenmeden önce birlikte olduğu kızlara dahi hastalıklı bir şekilde "bana verdiyse başkasına da verir" mantığıyla bakacağını düşünüyorum. oysa ki kadınlar çoğunlukla hissetmeden, sevmeden sevişmezler ama erkekler kendi egemenlik alanına daha önce girilmiş olmasını hazmedemezler. o zaman kızlar da erkekler de evlenme anına kadar karşı cinsle hiç bir şekilde duygusal ilişkiye girmesin hatta hiç bir ilişkiye girmesin. her iki cins de bekaretini korusun. var mı buna yaklaşabilecek olan?
yok. o zaman bu kısır döngü içinde devinip duracaksın. yapabileceğin kadar skor yapıp, zamanın geldiğinde bakireler arasında en az halt yemiş olanını ya da bakire olmadığını bildiğin halde sevdiğin için bunu hazmetmeye çalışacağını seçeceksin. bir yandan bu devirde bakire kız olmaz, bakire olanlar da herşeyi yapıp sadece zarı korurlar diye avunacaksın. cinsel tabular arasında sıkıştırıldığı için ilişki yaşayamayan, yaşadığı zaman ünvanı değişen kız çocuklarının diyetini ödeyeceksin....
sonuç olarak bekaret kişisel tasarruftur ya da somutlamak gerekirse bi hediye paketi gibidir. kime vermek istediğimiz de kendi tercihimizdedir... hem ''verilen hediye geri alınmaz'' kuralı da böylelikle somutlanmış olmaktadır.
