uzun uzun anlatılmak istenilendir. bir nehir gibi susmaktır *yüzünün deltasında*; *yarım kalmış duvar yazıları'dır*; bir zamanlar 'bende tarçın sende ıhlamur kokusu, az mı dolaştık başkentin sokaklarında'* diye hayıflanmaktır; derken karanfil elden ele*dir yalnızlık; aynı gökyüzü aynı keder* değişen hiçbir şeyin olmamasıdır; bırakma beni insanlar kötü, bırakma beni korkuyorum*dır yalnızlık; bir yüzük yapmaktır bükerek hoşça kal sözcüğünden*; insan nasıl konuşur kendisiyle, nasıl koşar aynalara, bir cana hasret* kalmaktır yalnızlık; ben yalnızım, taa ki sen evrenim oluncaya kadar* ve en nihayetinde paylaşılamayandır, paylaşılınca olmayandır yalnızlık*.
bana sorarsan sözlük 'bütün oyunların bitme saatiydi yalnızlık.'
