başkasını yaşamak ile felsefi konuşmak arasındaki farktan ötürü, tamamen doğru yapan erkek modelidir...
olmadığı, ancak olmak istediği kişiyi, olmak istediği kişi dahi olsa daha olmadığı bir kişiliğe boyar insan kendini başkasını yaşamaya kalkınca. bu da karşıda var olanın dikkatini ne yönde ve ne kadar çekmek istediği ile doğru orantılanırsa;
başkasını yaşayan o kişi, felsefenden uzaktır, tıpkı tanışırken 'en nefret ettiğim şey yalandır' yalanı gibi...
bir de felsefi konuşan vardır. karşısında da bir var olan...
tamamen var olanın aşağılık kompleksinden ötürü, var olanda yargılanır felsefi konuşan. konuştukları önemsizdir. çünkü, karşısında var olan anlayandır, her ne kadar anlatan felsefi konuşsa da. karşısındaki, felsefenin üst hissettiren yönünü keşfetmiştir, çünkü kendinde eksik yönü düşünmek...
karşıdaki var olan, kendinden bir parça katarak bakar felsefi konuşana, bu nedenle boştur felsefi konuşan, doldurulamayacak kadar boş bir var olanda...
oysa felsefi yönü yeterli kişiler 'ilgi çekmek' acizliğinden arınmış kişilerdir.
