bodrum ve milas yörelerinde genelde çamlık ve makilik alanda kendi kendine yetişen, turuncu renkli lezzetli bir mantar çeşidi. turuncu olanı en makbulüdür, muğla taraflarında beyaz ve siyahımsı renklisine de rastlanır.
efenim toplarken dikkatli olmak gerekir, çünkü çıntarın bir de halk arasında söylenen biçimiyle "ebe" si yani çakması vardır ki adamı götürür, çok zehirlidir. ilk seferinde usta bir gözle toplanırsa sağlık sıhhat açısında mantıklı olacaktır. en belirgin fark biraz daha küçük olması ve bir parçası kopartıldığında beyaz bir süt akıtmasıdır bu çakma versiyonun.
kızartma, kavurma ve ızgarası nefistir. temizlemesi için büyükçe bir leğene tuzlu su yapılır ve çıntarların perdeli olan alt kısmı sutun içine gelecek şekilde suya bırakılır. bundaki mantık minik parazitler, börtü göcekler varsa saklandıkları yerlerden çıksındır. bir iki saat sonra sudan çıkarılır ve akan su altında temizlendikten sonra arzu eden biçimde pişirilir. kızartmasındaki püf nokta balık kızartır gibi unlamaktan geçer. ayrıca kızardıktan sonra servis edilirken limon sıkılırsa lezzet katlanacaktır.
