hayat dediğin avucunda sakladığın bi yudum su; yumsan sımsıkı avuçlarını, sarsan sımsıkı, parmaklarının arasından akıp gidecek. yorulsan taşımaktan üflesen toprağa -kim bilir- bi yerlerde bi çiçek yeşertsen. ya da paylaşsan da ab-ı hayat olsan susamışlara... bi güvercini doyursan, okyanuslar taşırsan, kıvılcımlar söndürsen yangınlar başlamadan.
-- yum şimdi avuçlarını;
-yudum yudum yumdu avuçlarını, tanrım bu muydu ölüm? duydum, yağmurun sesi olmalı bu, yağmur yağdı avuçlarına-
