babanizin ölüm haberinin geldigi andir. babaniz sizi daha gecen gun aramistir. ama maalesef telefon cekmiyordur ve "babacigim duyamiyorum seni.. eve gidince arayacagim. seni cok ozledim babam" dersiniz.. eve gelirsiniz aksam.." ben bir sey yapacaktim , neydi , neydi" der , daginik zihninizin size ettigi oyunla babanizi aramayi unutmussunuzdur. ertesi gece saat 1 de gelen telefonda kardesiniz "abla , ablaamm , babam , babam abla.." ne oldu babam diye dusunursunuz.. en kotu ihtimal hastaneye yatti dersiniz. babaniza ölümü konduramazsiniz. elinizden telefon duser. sizi yasadiginiz sure boyunca bir vicdan azabi beklemektedir artik. affedemezsiniz kendinizi.. icinizin sizisi yureginizin en derin noktasini daglar.
