bundan 6 yıl önceydi dershanede 190lık boyunla gördüğümde seni, güzel gülümsüyordun, gülümsüyor muydun?
benden tamıtamına 3.5 yaş küçüktün sen 17 yaşındaydın ben 21. 6 ayı sana direnerek geçirdim, küçüktün benden elalem ne derdi? sen gözlerimin önünde defalarca ağladın ben evde gizlice ağladım. hergün görmek zorunda olduğum yerdeydin, kaçamıyordum. pes ettim.
erkek ağlamaz denirdi sen ağladın, ben gözyaşına aşık oldum. önceleri sünebilen bir kaşar diye gördüğün kadının önünde ağlıyordun bebektin. hani diyordum ya sana " sen yemek yiyordun ben doyuyordum" zaman geçiyordu birlikte büyüyorduk seni ben büyütüyordum. ilk aşk kontenjanımı doldurmanı izliyordum.
"6 yıl" yazılışı nasıl da kısa di mi? ama yaşaması böyle değildi.
birgün baban bana küfür ettiği için sinirlendin kolunda kocaman ve hiç geçmeyecek bir yara açtın o benim izimdi...
bir ağrı yüzünden gecenin bi yarısı ertesi gün ki sınavını umursamayıp hastaneye götürmüştün hemen eve döneriz sanırken sabaha kadar yanımdaydın ayaktaydın, sana "ben ameliyattan çıkınca ne his ettin?" demiştim. sen terslemiştin. sonradan duydum yüzüme bile bakamamışsın. o günden vücudumda kalan iz de senin izindi.
soluğumdun, morarana kadar nefesimi tuttum defalarca beceremedim.
sen ikinci el hayatımın ilk sahibiydin. beni kim ne kadar sevebilirse sen o kadar sevmiştin. ama büyüdün gitmen gerekiyordu.
