sözüm, iki ayrı insan çeşidine olacak;
ilki, kendisini günaydınla karşılayan insana, bir gülüş ve bir kelimeyi çok gören öküze;
sen, insan değilsin arkadaş. derhal, iki ayağın üzerinde yürümekten vazgeç ve aslına dön.
ikincisi, hep karşısındaki insandan, saygı bekleyen sözüm ona insanlara;
hiç düşündünüz mü;
acaba, nasıl bir üstünlüğünüz var ki ondan günaydın bekliyorsunuz.
madem, günaydın denilmeyi hakettiğinizi düşünüyorsunuz, ilkönce sizin günaydın diyebilmeniz gerekmez mi?
