tanımdır: itilip kakıldıklarını iddia eden, zulüm gördüğünü düşünen, haddi olmadan ülkeyi sahiplenenler sayesinde cümle içerisinde geçen ve vatanını belirten "türküm ben" cümlesini kurmanın korkutmaya başlamasıdır.
geçenlerde bir arkadaş ortamında açılan mevzu vasıtası ile beni deli eden duruma sebebiyet vermiştir bu durum. arkadaşım, zulüm gören,aşşağılanan, ezilen, dövülen, sövülen azınlıkların kendi etnik kökenlerini veya din- meshep gibi görüşlerini dile getirmeye korktuklarından bahsetti. yahu ben mi yanlış anlıyorum, duyuyorum?
hiç ben aleviyim! ben kürdüm! derken sesini alçaltan görmedim. fakat, bu gruplara dahil olmayanlar yani örneğin ben, cümle içinde "kürt" "alevi" kelimelerini istemsizce sesimi kısarak söylüyorum. etraf kolaçan edilmeden bu kelimeler fütursuzca ağızdan dökülemiyor. "türküm" derken acaba bir mesaj mı verdim? birisi buna tepkili yaklaşır mı? diye düşünmeden edemiyorum.
kökenlerim gürcü fakat türküm ben, türkiye de doğdum, burada büyüdüm. arkadaş kanırtmayın!
