acayip bir duygu.
kapının ansızın açılması gibi. bir dostun merhaba demesi gibi (yok lan bu saçma oldu). ama cidden bu sanırım yaşla alakalı bir şey. dönüp geriye bakıyorsun ve geldiğin noktada artık değişmesi gereken şeylerin olması gerektiğine inanıyorsun. en azından sevgiliyle ayrılıklar koymaya başlıyor. bir çocuk sesi istiyorsun yahu evin içinde. anne baba diyen dünyalar güzel bir çift göz.
