öncelikle iyi yazar arkadaş.yazar kelimesini bakınızlatcak türden. geçen gün oturup entylerini okudum. yaşadıklarını makul düzeyde abartarak ve yorumlayarak yeri geldiğinde komik, yeri geldiğinde acıklı bi hale dönüştürebilmekte hikayelerini. ve kesinlikle ben dahil bi çok yazardan daha duygusal. hiç bişey diyemiyeceğim kısacası yazarlığına.
ama "sirkecidentrengider diye bi yazar var olum mutlaka oku. vaudeville for vandetta'nın varisi yeminle!" diyen bir yazar arkadaşın * tavsiyesiyle dikkatimi çektim bu adama. cümleye dikkat. vaudeville for vandetta diyoruz beyler.uludağ sözlüğün gelmiş geçmiş en iyi yazarıdır. şimdi hikayeye geri döneyim. vaudeville dedikten sonra büyük bir merakla oturdum pc'nin başına. ilk başta dediklerimin hala arkdasında olmakla birlikte, çıta vaudeville olduğu için çok büyük beklentileriniz oluyor. hem bu sevgili yazar arkadaşım sirkecidentrengider olsun hem de onun fanatikleri kusra bakmayın ama vfv değil abicim. ben onun yazılarını okurken "nolur lan devam etsin" diye dua eder, her gün acaba bugün "bişiler yazmışmıdır üstad" diye umutlanırdım. artı oy verirken "sikerim lan 30 saniye kuralınızı" diye haykırır, bir derdim var'a şikayette bulunurdum. zaten bu kadar abartmayıda vaudeville'den kaptım. velhasıl henüz buna benzer bir hareketlenme olmadı bende. açıkcası ikisi arasında yazım ve anlatım farkınında dağlarla anlatılabileceğine inanıyor yazılarının devamınıda bekliyorum hani. *
demezsem ölürüm notu:
