boş kağıt verecek kişi sınavı çoktan gözden çıkardığından gece uykusunu güzelce almıştır zaten sabah kalktığında lan şu formül neydi, şu notlara son kez bakayım telaşı yaşamaz; hatta o kadar rahattır ki boş kağıda imza atıp yatağına geri dönme hayalleri kurar. sınava gecikme gibi bir derdi olmadığından ve sınav öncesi çalışmış arkadaşlarının kendinden emin o sinir bozucu suratlarını görmek istemediğinden sınava geç kalabilir, hakkıdır. herkesin elinde notlar varken elinde sadece kalem taşımanın gururunu ve karizmasını sonuna kadar kullanır. kendinden emin bir şekilde sıraya oturur ve soruların dağıtılmasını bekler. bu sırada çevreyi süzer, herkeste bir telaş vardır, oysa kendi bacak bacak üstüne atıp kalem çevirecek kadar rahattır, umarsızdır. cevap kâğıdı dağıtılır ve güzelce isim soy isim ve tarih yazılır. sınav kâğıdına yazabileceği tek bildiği kelimeler bunlar olduğundan özen gösterir. hatta bazen bu evrede o kadar gaza gelir ki hocaya tarihi bile sorar, duyanlar bu kendine güven gösterisinden olumsuz etkilensin diye sonuçta o sınava çalışanlar da en az sınav ve hoca kadar suçludur, nefret edilmeyi hak etmiştir.
