rüzgar bizi götürecek ve özellikle kirazın tadı başyapıtlarıyla iran sinemasının öncül yönetmenlerinden. bahman ghobadi'nin sarhoş atlar zamanı ve kaplumbağalar da uçar, yahut majid majidi'nin cennetin rengi ve cennetin çocukları başyapıtları gibi iran sinemasının yeni dalgasını büyük ölçüde beslemiş yönetmendir kendisi.
bahsettiğim iki filminde de ele alınan dikkate değer olgu yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgidir.kirazın tadı'nda intihar yöntemine dahi karar vermiş kişinin gelgitleri ve yaşama bir şekilde tutunması ilgiye namzettir. gene rüzgar bizi taşıyacak'ta da buna benzer bir yapıyla ölümü beklenen teyzenin son anlarına gideriz.ölüm belli kalıba sokulabilecek bir şey değildir aynı yaşam gibi. belli bir süre bekleniliyor çekimler için, alalacele gidilecek ordan. fakat ölümün soğuk yüzü gelmek bilmiyor. abbas kiyarüstemi filmleri hayatın doğal atmosferi içinde iğneleyici noktalarla farkını belli ediyor. beni hayli etkileyen filmine dair zamanında karaladığım bir güzelleme için;
(bkz: #6706811)
