sevgiyi son yudumuna dek hakeden birini yaradan neden bu denli sevgisiz, ilgisiz ve yalnız koymuş olabilir ki? hem de küçücük bir çocukkenden beri. sanırım o ne yarattığını biliyor ve ona sonuna dek güveniyordu.
onca zorluğun, çaresizliğin ve imkansızlığın içinden böyle bir mücevheri çıkarmakla acaba bize bir şey mi demek istiyor?
"şimdi, sanırım en azından bir meziyetim yüzünden kendime aferin demenin zamanı: direngenliğimden. başarı tutkusu, yetenek, akıl ya da cazibe kadar romantik bir özellik değil ama yine de günlere ve gecelere dayanmamı sağlayan yegane şey o."
o böyle ifade ediyor. direngenlik... hayallerinin peşini bırakmamak, hakettiğin şeye inanmak diye de ben ekliyorum. okuduğum üç kitabının sonunda yüreğinden öpüp sevdiğim bir insan mc court.
hakettiği ve alabilmek için sevgiyle çabaladığı sevgiyi yüreğimde hissederim ne zaman adı geçse ve ne zaman okuduğum tadına doyum olmaz anlatımlarının olduğu kitaplarına tekrar baksam.
rahmetli, sabi çocuk yürekli bu koca adamı aynı bir bebek gibi yüreğimin kucağında taşırım doyması için hakettiği sevgiye.
dünya gezegeninden görevini layıkıyla tamamlayıp gitmek ne güzel şey.
