karmaşık bir ruh haline sahip olmaktır. zaman ve mekan kavramı tanımaksızın çekip gitme isteği kaplar her yanını insanın. evden uzaklaşmak en iyi terapidir, eve geç gelmek ve evdeki bireylerle iletişim halinde olmamak diğer şıklardır. sevgisizlik, ismi sevgi olmayan bir evin adı değildir; sevgisizlik, aynı evin içinde en az 300 gün geçiren insanların birbirlerine 300 dakika gülümsememesidir. yazık!
bir insanın gözlerinin içine baktığınız zaman onun her şeyini görebilirsiniz. bugün cağaloğlundan babiali ye inerken konsolosluğun önünde gözlerinin içi gülen bir kız gördüm. elimdeki poşetleri sıktım, düşündüm dedim ki ''herhalde bu kızın evinde bir sevgi var '' diyerekten trafik ışıklarından sola döndüm ama sevginin olduğu bir evin yanından bile geçmedim.
ben sevgiye, sevgiliye, sevgili bir eve yabancıyım...
