küçükken eve gelen bozuk paralarla mutlu olmak, yazları can sıkıntısından dükkana gidip baba neler yapıyo incelemek o elindeki işe , parçalarına hayretle bakmak, belirli aralıklarla mali kriz yaşamak ve buna bağlı olarak evde gerilen anne babayla günlerce göz göze gelmemeye çalışmak, bigün çok zenginken bi gün ekmek alacak para bile bulamamak, esnaflığın ilk yıllarında her 3 ayda bir ev değiştirmek, okul çıkışı ''ben babama gidiyorum'' cümlesinin anlamını çok iyi bilmek, arefe bayram gibi günlerde babanın suratını göremeden uyumak, yine küçükken babayı çok özlemek bazen haftalarca görememek, ve son olarak esnaflara sövenlere karşı her daim bi kin içinde olmak demektir.
