itiraf ediyim ben yazıyorum.. ama msni asla açmaz onu da biliyorum.. aslında güzel bişi.. ben mesela bi kaç aydır eski sevgilimin peşindeyim.. mailler mesajlar onlar bunlar.. yani gururu onuru biraz da o yapsıncılığı beni sen kaybedersen başkasını bulamazsın hahaytçılığı bi kenara bırakmak , tüm bunlardan arınmış vaziyette bazen alçalan bazen yükselen duygularla biri için en dibe kadar inmek , yalvarmak , yakarmak , senden başkasını bulamam diyebilmek güzel bişi..
ego törpüsü.. bütün o klişe "aman kızıııaaam değmez salla başkası mı yok" ya da "kaşardı zaten o amk başkasını bulursun" laflarına inat birinin peşinden koşmak , koşucak kadar sevebilmek güzel bişi..
ortada 3. kişi yoksa niye insanlar birbirini bırakır ya da illa bi taraf bırakıyosa niye diğer taraf ısrar etmez asla anlayamadım.. bırakılıcak kadar tırttıysa niye sevgili oldun ki derler adama.. ben bulabildiğim her yere , ulaşabildiğim her noktaya sızmaya çalışıyorum.. mektuplar yazıyorum evde , uçakta , sinemada.. ya da şarkılr ithaf ediyorum dinlemicek olsa bile.. ondan öte kendim için.. bi zamanlar bununla sonuna kadar giderim dediğim kişiye karşı , benim kendi hissetiklerim için yapıyorum bu peşinden koşmayı.. yoksa onun hissettiklerinden ziyade , benim hissettiklerim yalan olurmuş gibime geliyo.. benim duygularım da yalansa zaten geriye gerçek ne kalıyo bu siktiğimin dünyasında..
neyse özet olarak güzel bişidir birine hiç okumayacağını bile bile yazmak.. yazıcak şeylerin olması , yazabilecek istek olması yaşananların sizin açınızdan yalan olmadığının kanıtıdır.. günümüzün çoğu sikindirik lafları bu yalanı ört bas etme çabasıdır..
