önce midenizde sorun var sanıp bunun için doktora gidersiniz ama tahlil sonuçlarınız falan tertemizdir ve sizi psikiyatriye yönlendirir.
aslında benim sorunum midemde değil bağırsağımda deyip bunun için ayrı bir doktora daha gidersiniz. orada da yapılan bütün tahliller temiz çıkar ve ikinci kere psikiyatriye yönlendirilirsiniz.
yaaa düşündüm de benim kalbimdeki şu çarpıntı olmasa midem falan da düzelir deyip bu sefer de kardiyolojinin yolunu tutarsınız. o da diğerleri gibi durumun tamamen psikolojik olduğunu söyleyip psikiyatriye görünmenizi önerir.
maalesef bu olaylar sadece 1 hafta kadar kısa bir zamanda meydana gelir.
psikiyatriye gitme işini etraflıca düşüneyim deyip askıya aldığınızda, ilk panik atak krizini yaşarsınız. en fazla 3-5 dakika sürecek olan bu kriz, hayatınızdan 10 yıl götürür. neden ve nasıl olduğunu anlamadığınız bu ufak kriz size durumun ne kadar ciddi olduğunu anlatmak için bir sinyaldir aslında.
apar topar psikatriste gidersiniz. doktor müjdeyi verir. nur topu gibi bir PANiK ATAĞINIZ olmuştur.
nasıl bir illet olduğunu zaman geçtikçe daha iyi kavrarsınız. ilaçlarla dostluğunuz da bu şekilde başlamış olur.
bana konulan teşhis anksiyete ve panik ataktı. bu hastalıkla yaklaşık 1 yıldır mücadele ediyorum ve okulumun uzamasına sebep oldu.
yarın vizeler başlıyor ve ben yine sınavda daha 10 dakika bile kalamadan kendimi güç bela sınıftan dışarı atacağımı biliyorum.
kriz esnasında neler yaşanıldığını anlatmayacağım çünkü yaşamayana hikaye gelir.
