Depresyonun türkçesi.Çoğu zaman yanlış kullanılır.Her sıkılan,yorulan bunalımdayım demeye başlamıştır.Oysaki bunalım=depresyon psikiyatrik bir hastalıktır.Normal seyreden hali her insanda olabilir ve geçicidir;
ancak gercek anlamda depresyona yakalandıysanız ve bunalımdaysanız hapı yuttunuz.O vakit hayatın şarterleri indirilir.Pause düğmesine basılır.Hayat işkenceye dönüşür.Yaşamak için bir arzunuz kalmadığı gibi ızdıraba dönüşür.
Genelde bıçkın arkadaşlar "aman canım hayatta mutlu olmayı bileceksin,kendi kafanda çozeceksin herşeyi" der ancak bilmezler ki depresonyaki bir insanın beyninde seratonin hormonu cok az salgılanmaktadır.Icinizde oyle bir acı olur ki beyninizde asit akar sanki vucudunuza dünyayı gri görürsünüz.yataktan çıkmazsınız.ruhunuz offline olur.,Mutlu olmak için milyonlarca sebebiniz olmasına rağmen mutlu olamazsınız ya da mutsuz olmak için sebebiniz varsa daha da kafayı yersiniz.Ortalikta hayalet gibi gezinirsiniz.her şey size zor anlamsız sıkıcı gelir.Tek kurtuluş yolunuz size acı veren ve bişey ifade etmeyen yaşama eylemine son vermekten geçer...
Psikiyatristlere tonla para bayılırsınız, beyninizi lustral vb. antidepresanlarla uyuştururlar.Oturup derin derin düşünürsünüz bütün gün ;kimim ben?Neyim?Niye yaşıyom?hayatım niye bu kadar sıkıcı? niye bişey yapasım yok? Niye her taraf gri?.Niye güneşli havaları sevmiyorum?.Niye yataktan çıkmak istemiyorum?.Niye gülümseyemiyorum ?diye.
Karıştırmamak gerekir bunalımı cep telefonlarını yenileyemeyen alışveriş merkezi kızlarının kullandığı "bunalımdayım" la ...Şakaya gelmez.Yaşamayan anlamaz dışardan bok atar.Girdabın içine düştün mü bi kere debelendikçe batarsınız.dibe vurana kadar yalnızsınızdır kimse kolunuzdan tutup çekmez.Kendiniz bile size küsmüştür.
