şimdi bu adamı formata uydurmak adına belirli bir kalıbın, bir tanımın içine sokacak değilim.. şöyle ki hani nev-i şahsına münasır derler ya, işte öyle bir şey.. garip yani.. susarak anlaşabiliyoruz ya da azami kelime israf ederek.. yan yana olmadan sırtımızı dayayabiliyoruz birbirimize.. biliyorum ki bi haber etsem yanıbaşımda bitiverecek.
ama buraya böyle şeyler döktürmeye çalışmamın sebebi bu değil aslında.. ben kendi çapımda öyle az çok yazarım işte, severimde yazdıklarımı paylaşmayı, okutmayı arkadaşlarıma. her yazdığımı mutlaka gösterdiğim adamlardan biridir kendileri zaten ama; bu sefer durum değişik oldu bi parça.. öyle mal mal gezinirken sözlükte bir şey okudum.. ve hala da açıp açıp okuyorum. bir duygu bu kadar keskin, bu kadar içten, bu kadar çıplak ve dahi bu kadar güzel anlatılabilirdi.. şimdi şöyle desem anlatabilir miyim bilmiyorum ama; çok ender zamanlarda bazı yazılar/şiirler için "keşke ben yazmış olsaydım bunu.." derim ben. işte bu da öyle. yüreğine sağlık kardeşim..
