insanların ruh hallerini inceleyen bir dala mensup değilim.. o dalla ilgilenen biri değilim, dal falan da değilim.. normal sıradan vatandaşım. günlük hayatında esnafa işi düşen, çer çöp almak için markete bakkala uğrayan biriyim..
neden esnafın suratına sıçılır? sıçılır efenim, hemde osura osura..
- selamun aleyküm
+..
- abi xyz alıcaktım..
+..
- göremedim de.. neredeler.. hah buldum.. ne kadar?
+ x lira..
- hayırlı işler..
+..
şimdi anormallik nerede? şurada;
- selamun aleyküm
+..
- bundan sonra selamımı al, suratını sikerim senin.. xyz alcaktım lan! nerede yerini göster..
+ şurada efenim..
- adam ol.. kafana gözüne sıçarım.. ne kadar bunlar!
+ x lira efenim..
- sikerim seni.. para kazandırıyoruz surat yapıyonuz lan. adam çıkarken bari teşekkür eder top..
şimdi ilk diyalog da bulunan (-) kısımlarıyla, 2. diyalog da bulunan (+) kısımlarını birleştirin.. olması gereken bu..
yani illa selamımı alacak diye bir şey yok ama ben para kazandırmaya gelmişken, sorduğum ürünün yerini göstermekten de aciz olmaması lazım..
elbette ki gelen müşteriye sakso çeksin demiyorum.. ama etik değil be kardeşim. biraz güler yüz gösterse günüm daha güzel gidecek. sırf o dangalak yüzünden ayar olup, 2 saatimi limonlu sodayla harcıyorum.
