liseli zekasına sahip biri olarak bi kaç şey yazayım;
öncelikle şu asilik meselesi göreceli bişeydir, ergenlik yaşında anneye babaya olan asiliktir, 30 40 yaşlarında hayata karşı olan asiliktir. ayrıca rap için 'çok küfür ediyolar ondan dinlemiyorum' diyen kişinin de ta amına koyim. isterlerse masal anlatsınlar yine dinlemem o sikik şeyi.* konserlere gelince.. herhangi bi rock grubu eğer ünlüyse ve binlerce kişiye hitap ediyosa zaten sahne performansı sayesinde ediyodur. eğer onun için değilse zaten bi rock grubu değildir*. rock deyince aklına 'manga', 'emre aydın' gibi prodüktör harikası sözde müzisyenler gelen insanlarında ayrıca 'amına koyim'. rock led zeppelindir, the doorsdur, jimi hendrixtir chuck berrydir. tabi bunlar sadece en popüler olan yüzleri, gerisi binlerce.. ayrıca bu müzik kölelik yapan ve ezilen siyahların müziği olan bluesdan gelir. o abilerimizin bugünkü şu rapçi bozuntularından gurur duyduklarını hiç ama hiç sanmıyorum.
metale gelince.. şu 'dünya'da metal, faşist gençler tarafından dinlenen beyaz müziğidir.' lafı bile nasıl bi cehaletle karşı karşıya olduğumuzu anlatıyo ve cahile laf anlatmak imkansızdır ama olsun ben yine de bi kaç kelam edeyim. metal müzik dünyanın en barışçı müziğidir. örneğin uzun saç kadın erkek eşitliğini küpe köleliği dövme mahkumluğu temsil eder ve metal de blues kökenlidir. metalin yaratıcısı olan grup black sabbath aslında blues/jazz grubu olarak kurulmuştur.* satanizm içerikli şarkılara gelince söyleyecek pek bişey yok ironi.
şimdi ben bunları yazınca bu rapçiler müzik tarzını değiştirecek mi? hayır. ben bunları yazmasam bile 10 yıl sonra kendi kendilerine değişecek zaten ama olsun genel kültür bilgisi olarak akıllarında bulunsun.
