Onu yazmak, onu anlatmak durgun gecelerde donuk yıldızlara bakıp sıcaklığı aramak ve kaybolmak gibi. En güzel yerinde onu yazmak, bilmek güzelliğini hiç tanımamış olsam da. Korkmak kendini korur gibi korkudan. Gece sancılarının boşluğunda kaybolmak ve yassı capraz karanlıklarda boğulduğunu hissetmek. Bir hüzün oturtmak kalbe taşınamayacak benliği hırpalamak ve gülmek gibi katıksızca. Yıllar sonra aşkla karşılaştığımızda hissedilen bu değilmidir.
