gerçekten de çetin bir münazaraya malzeme olabilecek bir konudur. birbirine taban tabana zıt, iki farklı görüşe de hak verebileceğini düşünüyor insan. gelin hem bunları inceleyelim hem de başlığı tanımsız bırakmamış olalım:
(not: iki görüş de farazi fikir sahiplerinin ağzından yazılacaktır)
efendim, ülkenin durumu ortada. sorunları olan tek meslek grubu ne yazık ki öğretmenler değil. bugün, mali, sosyal, fiziksel koşulları iyi olan tek meslek dalı gösteremezsiniz bana. o yüzden sadece öğretmenler gününde eğitimcilerimizi hatırlamamız doğal. üstelik bizim toplumumuz balık hafızalı. ne yani bütün sene öğretmenlerin sorunlarından mı bahsedelim. çok abartıyorsun yeaa.
ya ablasının gülü, nasıl balık baştan kokarsa, eğitim sistemindeki sorunlar da ülkenin içinde bulunduğu ortamdan çıkmasına engel teşkil eder. bu bakımdan da eğitimin temel taşları, esas oğlanları öğretmenlerimizin muhakkak daha iyi statülere kazandırılması gerekir. bir sendikanın geçtiğimiz günlerde yaptığı ankette çok çarpıcı sonuçlar konmuş ortaya:
- öğretmenlerimiz, öğretmen olmaktan pişmanlar,
- öğretmenlerimiz, ek iş yapıyorlar,
- öğretmenlerimiz maddi sıkıntı içinde.
bu ruh halindeki bi öğretmende, nasıl parlak bir nesil yetiştirmesini bekleriz. donanımlı bireyler yetiştiremezsek nasıl ülkenin içinde bulunduğu bu vahametten kurtulabiliriz. ne yazık ki kısır bir döngüye hapsolduk. lütfen öğretmenlerimizin sıkıntılarını unutmayalım, unutturmayalım.
sonuç olarak şöyle baktığımda, her iki görüşe de hak veresim geliyor. karar sizin; öğretmenlerin durumu nedir? kolaylıklar!
