ali'nin belasını erken bulduğu dizidir. bundan sonrasını merak etmiyor değilim. ayrıca şikayetçiyim: her hafta da ağlatılmaz ki canım. hele mete'nin annesinin dizlerine yatışı, camın altından kaçışı. haline üzüldüm ama kabul ettiğin gibi aptalsın canım. ayrıca sıçarım böyle aşkın ızdırabına ya herkes aşktan mutsuz, osman ve babaanne hariç. neyse bu haftaki bölümün en can alıcı cümlesini de yazalım:
"babam ağlarken bana görünmek istemedi; oysa o an ne kadar da insandı..."
